کد رنگ فیبر نوری: راهنمای کامل برای تسلط بر شناسایی و تشخیص فیبرها

رنگ‌های روکش بیرونی فراتر از استاندارد کد رنگ فیبر

علاوه بر رنگ‌های روکش تعیین‌شده در استاندارد کد رنگ فیبر، ممکن است رنگ‌های دیگری نیز استفاده شوند، مشروط بر اینکه چاپ روی روکش بیرونی کابل بتواند نوع فیبرها را به‌درستی مشخص کند. چنین رنگ‌هایی باید با توافق بین تولیدکننده و کاربر انتخاب شوند تا هماهنگی لازم در شناسایی فیبرها حفظ شود.

کد رنگی فیبرهای داخلی

در داخل کابل‌های چند فیبره، فیبرهای جداگانه نیز مطابق با استاندارد کد رنگ فیبر شناخته می‌شوند. معمولاً هر فیبر با روکش، پوشش یا لوله‌های رنگی مجزا از سایر فیبرها تمایز داده می‌شود.

طبق استاندارد EIA/TIA-598، فیبرهای داخلی به‌صورت گروه‌های ۱۲ تایی رنگ‌بندی می‌شوند و شمارش آنها در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌گیرد.

شرایط رنگ‌بندی کابل‌های چند فیبره

برای کابل‌های چند فیبره دو حالت اصلی وجود دارد:

۱. رنگ‌های اولیه (Primary Colors):
هر لوله‌ای که شامل ۱۲ رشته یا کمتر باشد، طبق همان کد رنگ فیبر نوری استاندارد رنگ‌بندی یا شناسایی می‌شود. رایج‌ترین ترتیب رنگ‌ها به شکل زیر است:
آبی، نارنجی، سبز، قهوه‌ای، خاکستری (یا سنگی)، سفید، قرمز، مشکی، زرد، بنفش، صورتی (یا رز)، و فیروزه‌ای (یا آبی روشن).

۲. الگوی تکرار شونده (Repeating Pattern):
وقتی تعداد رشته‌ها در کابل بیش از ۱۲ عدد باشد، ترتیب رنگ‌بندی فیبرها تکرار می‌شود. به‌عنوان مثال، در کابل ۱۲ رشته‌ای، رشته اول آبی است، رشته دوم نارنجی و به همین ترتیب ادامه دارد. در کابل ۲۴ رشته‌ای، این ترتیب رنگ‌ها دو بار تکرار می‌شود.

ترتیب رنگ‌بندی فیبرهای داخلی به شرح زیر است:

(در این قسمت می‌توانید جدول یا فهرست رنگ‌ها را قرار دهید.)

کد رنگ کانکتورهای فیبر نوری

کانکتورها نیز بخشی از سیستم کد رنگ فیبر نوری هستند. با توجه به وجود انواع مختلف پولیش (Polish) در سطح انتهایی فیبر، کانکتورهای پچ‌کوردها و آداپتورهای جفت‌شونده برای شناسایی بهتر، بر اساس رنگ‌بندی مشخصی طراحی می‌شوند.

با این حال، ظهور کانکتورهای فلزی مانند FC و ST باعث شده که رنگ‌بندی کانکتورها به‌طور مستقیم کمی دشوار باشد؛ بنابراین برای تسهیل شناسایی، از روکش‌های رنگی (strain relief boots) در بخش اتصال استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که رنگ این روکش‌ها ممکن است بین تولیدکنندگان مختلف متفاوت باشد.

نتیجه‌گیری

در نهایت، استاندارد EIA/TIA-598 به عنوان یک سیستم کدگذاری رنگی حیاتی، شناسایی و مدیریت کابل‌های فیبر نوری را بسیار ساده‌تر می‌سازد. این استاندارد، کدهای رنگی را از سه جنبه‌ی اصلی مشخص می‌کند: رنگ روکش بیرونی، ترتیب رشته‌های داخلی فیبر، و نوع اتصالات. استفاده از رنگ‌های مجزا برای انواع مختلف فیبر و توالی آن‌ها، به تکنسین‌ها کمک می‌کند تا عملیات نگهداری و عیب‌یابی شبکه را با دقت و سرعت بیشتری انجام دهند و از انتقال صحیح و پایدار داده‌ها اطمینان حاصل کنند. درک و رعایت این کدهای رنگی، برای افراد تازه‌کار و همچنین متخصصان باتجربه در حوزه ارتباطات فیبر نوری، ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.