کابل مخابراتی

کابل مخابراتی یک نوع کابل است که برای انتقال اطلاعات و سیگنال‌های مخابراتی از یک مکان به مکان دیگر در شبکه‌های ارتباطات استفاده می‌شود. این کابل‌ها عموماً شامل تعداد زیادی رشته فلزی یا الیاف نوری است که درون یک پوشش حفاظتی قرار دارند.

کابل‌های مخابراتی معمولاً در شبکه‌های ارتباطات تلفنی، شبکه‌های اینترنت، شبکه‌های کابلی و بی‌سیم، شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی، و سایر نوع شبکه‌های ارتباطات استفاده می‌شوند. آنها برای انتقال امواج الکترومغناطیسی، صدا، تصویر، داده‌ها و سیگنال‌های دیگر به کار می‌روند.

در یک کابل مخابراتی، رشته‌های فلزی معمولاً برای انتقال سیگنال‌های الکتریکی استفاده می‌شوند. این رشته‌ها می‌توانند مسی یا فیبر نوری باشند. رشته‌های فلزی از جمله مسیلها (مانند مس) برای انتقال سیگنال‌های الکتریکی با فرکانس پایین و کابل‌های کواکسیال (مانند کابل RG6) برای انتقال سیگنال‌های رادیویی و تلویزیونی استفاده می‌شوند.

علاوه بر رشته‌های فلزی، الیاف نوری نیز در کابل‌های مخابراتی استفاده می‌شوند. این الیاف به طور کلی از شیشه یا پلاستیک تشکیل شده‌اند و برای انتقال سیگنال‌های نوری استفاده می‌شوند. الیاف نوری به دلیل پهنای باند بالا، مقاومت به تداخل الکترومغناطیسی، و قابلیت انتقال سیگنال‌های بلندمدت، در شبکه‌های ارتباطات با سرعت بالا و ظرفیت بزرگ بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کابل‌های مخابراتی عموماً دارای پوشش‌های حفاظتی هستند که آنها را در برابر خطرات محیطی مانند رطوبت، گرما، سرما، فشار، اشعه UV و خراشیدگی محافظت می‌کند. این پوشش‌ها می‌توانند از جنس پلیمرها، PVC، لایه‌های فلزی، یا مواد مقاوم در برابر آتش باشند.