Fiber Optic Closure یا مفصل فیبر نوری، یک دستگاه برای چیدمان و حفاظت از کابل های فیبر نوری است که به یکدیگر فیوژن می شوند. این دستگاه قادر است حفاظتی برای اتصالات فیبر و کابل‌های فیبر نوری فراهم کند زیرا دارای مقاومت مکانیکی عالی و پوشش محکمی است.
انواع مفصل فیبر نوری
با توجه به نوع و پیکربندی شبکه و بر اساس کاربردهای مختلف، انواع مختلفی از مفصل فیبر نوری در بازار وجود دارد که در زیر به معرفی آنها می پردازیم.
1. مفصل فیبر نوری افقی
مفصل فیبر نوری افقی شبیه یک محفظه مکعب مستطیل است. این نوع مفصل فیبر نوری به‌طور عمومی در محیط‌های هوایی و یا در زیر زمین دفن می شوند و مورد استفاده قرار می گیرند. مفصل فیبر نوری افقی معمولاً یک یا چند کاست نگهدارنده اتصالات فیبر نوری دارد تا فضا و حفاظت لازم برای اتصالات فیبر نوری را فراهم کند. کاست های نگهدارنده اتصالات فیبر نوری ممکن است طراحی‌ها و تعداد فیبر مختلفی داشته باشند. معمولا تعداد فیبر مفصل فیبر نوری 12 و 24کر(Core) است.
مفصل های فیبر نوری افقی به‌طور طبیعی مقاوم در برابر آب و گرد و غبار طراحی شده اند. جنس این قطعه معمولاً از پلاستیک سخت با مقاومت بالا تشکیل شده است. این مفصل ها زمانی که در محیط های هوایی نصب می شوند باید حتما به‌طور محکم بسته شوند تا از آسیب ناشی از طوفان و باد جلوگیری شود.
تصویر زیر یک مفصل فیبر نوری افقی 96 کر (Core) را نشان می‌دهد. این دستگاه دارای دو درگاه ورودی و دو درگاه خروجی بوده و فضایی برای اتصال 96کر فیبر فراهم می‌کند. در داخل مفصل فیبر نوری، چهار کاست نگهدارنده استاندارد 24کر پشت سر هم قرار دارند.
2. مفصل فیبر نوری نوع عمودی
مفصل فیبر نوری عمودی شبیه یک استوانه به نظر می‌رسد و گاهی اوقات به آن مفصل فیبر نوری کانالی هم گفته می‌شود. شکل استوانه ای این مفصل فیبر نوری امکان استفاده از آن را در بسیاری از محیط ها را فراهم می کند، از این دستگاه بر روی زمین نیز استفاده می شود.
با توجه به افزایش نیازهای شبکه، مدل‌های مختلفی از مفصل‌های فیبر نوری عمودی وجود دارد. نسخه‌های با ظرفیت بالا و مدل های مختلف در تعداد کاست های اتصال نیز در بازار موجود است تا نیازهای پیچیده شبکه‌های فیبر نوری امروزی را برآورده کند. تعداد درگاه‌های (ورودی/خروجی) مفصل فیبر نوری استوانه ای نیز با نیازهای کاربر متغیر است. مفصل فیبر نوری استوانه ای به دلیل کاربردهای حوضچه ای خود، از مقاومت بالایی در برابر آب، جویدگی، ورود حشرات و آلودگی برخوردار است.
تصویر زیر یک مفصل نوع عمودی را نشان می‌دهد که پنج درگاه ورودی دارد و تا 24 کر فیبر نوری را با دو کاست 12کر فراهم می‌کند.
عوامل مهم در انتخاب مفصل فیبر نوری
ساختار شبکه نوری اغلب پیچیده است، به ویژه بخش دسترسی نوری نیازهای منحصر به فردی برای بهره‌وری دارد. یک مفصل فیبر نوری قابل اطمینان میتواند بسیاری از مسائل غیرضروری را از بین ببرد. به عنوان مثال، برای سیستم توزیع شبکه، یک مفصل فیبر نوری با دوام و مقاوم میتواند استفاده از دیگر تجهیزات توزیع شبکه دسترسی مثل کابینت های توزیع جلوگیری کند. هنگامی که شبکه به مرحله توزیع می‌رسد، یک مفصل می تواند یک توزیع کننده ایده آل باشد. عوامل زیر به شما کمک خواهند کرد تا مفصل‌های مناسب فیبر نوری را انتخاب کنید و از کابل های فیبر نوری در شبکه‌ی خود حفاظت کنید:
۱. سازگاری با کابل
یک مفصل خوب فیبر نوری باید قادر باشد کابل فیبر نوری را پشتیبانی کند و با آن سازگاری داشته باشد. بنابراین، مهم است که قبل از انتخاب نوع مفصل مناسب، سازگاری با کابل را مشخص کنید. طراحی و کاربرد مفصل فیبر نوری با توجه به نوع محیط متغییر است. بنابراین، یک مفصل فیبر نوری برای مصارف هوایی طراحی متفاوتی نسبت به کاربردهای زیر زمینی خواهد داشت.
۲. تعداد درگاه‌های کابل (ورودی، خروجی)
درگاه کابل همچنین به عنوان ظرفیت ورودی کابل شناخته می‌شود. تعداد درگاه‌ها در یک مفصل فیبر نوری، ظرفیت آن را برای مدیریت تعداد کابل‌ها نشان می‌دهد. ظرفیت ورودی کابل یک مفصل فیبر نوری به تعداد درگاه‌های موجود برای فیوژن کردن تعداد کابل داخل مفصل اشاره دارد. تعداد درگاه‌های ارائه‌شده در یک مفصل به عواملی مانند ظرفیت شبکه و تعداد کابل‌های استفاده شده در شبکه بستگی دارد.
3. انواع کاست
کابل های فیبر نوری پس از ورود به مفصل ابتدا کاملا محکم به درون مفصل بسته می شوند، سپس لوزتیوب های کابل را وارد ورودی کاست می کنند، لوزتیوب ها در ورودی کاست محکم می‌شوند، سپس تارهای فیبر نوری درون کاست می آیند و برای اجرای فیوژن فیبر نوری آماده می‌شوند. کاست های درون مفصل یک ترکیب مناسب را فراهم می کنند تا کابل های فیبر نوری به هم فیوژن شوند و از مشکلات نصب جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد کمک می کند. بنابراین، نحوه اتصالات باید در انتخاب مفصل فیبر نوری مدنظر قرار گیرد.
4. لوازم جانبی
ممکن است مفصل‌های فیبر نوری هوایی نیاز به آویزان شدن از سیم برق را داشته باشند، یا ممکن است به ستون متصل شوند. در هر دو حالت، همراه با مفصل‌ها، لوازم جانبی اضافی نیز لازم است. لوازم جانبی برای اتصال و ایمن‌کردن باید توانایی تحمل سایش و فشارهای محیطی را داشته باشند.
5. مدیریت کابل
حفظ شعاع خمش پایین در نصب کابل‌های فیبری مهم است. اگر این عامل نادیده گرفته شود، عملکرد اتصال مورد نظر ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. مفصل فیبر نوری مدیریت و نظم کابل را به خوبی فراهم می‌کند، و البته این نکته مهمی است که باید مد نظر قرار بگیرد. مفصل‌هایی که نصب آسان را امکان‌پذیر می‌کنند، می‌توانند استرس یا آسیب اضافی را در هنگام دستکاری حذف کنند.
دستورالعمل نصب و آببندی مفصل فیبر نوری
1- کابل را به اندازه استاندارد شرکت ارتباطات زیرساخت روکش برداری کنید.
2- سنتر ممبر(FRP) را به اندازه 8 سانتیمتر باقی بگذارید.
3- به اندازه 13 سانتیمتر از ابتدای روکش کابل را سمباده بزنید.
4- کابل را در محل ورودی مفصل قرار دهید بطوری که شروع روکش کابل در قسمتی که در شکل زیر نمایش داده می شود قرارگیرد.
5- محل قطع سنتر FRP و قرار گرفتن واشر را علامت گذاری نمایید.
6- اضافه سنتر FRP را قطع نمایید.
7- دوعدد واشر مناسب با سایز کابل را انتخاب و جدا نمایید و کابل را از مرکز آن عبور دهید.
8- محل بستن نوار چسب آببندی را برروی کابل علامتگذاری نمایید.
9- به اندازه سمت کوچک شابلون موجود در لواز مفصل (معادل 26,5 میلیمتر قطر نهایی کابل و نوار) از نوار چسب آببندی بدور کابل بپیچید .
نکته 1- نوار چسب دارای روکش نازکی می باشد که میبایست همزمان با باز کردن، آنرا به آرامی از نوار اصلی جدا کنید، بطوریکه در نهایت کل نوار پیچیده شده بدور کابل بصورت لاستیک یک پارچه در می آید که امکان باز کردن آن نباشد.
نکته 2 - استفاده کمتر و یا بیشتر از اندازه شابلون باعث عدم آببندی مفصل میگردد.
10- لاستیک هر چهار ورودی های مفصل را از طرف داخل و بیرون با گریس سیلیکون موجود در لواز مفصل کامال آغشته نمایید. تمامی سطوح را مطابق شکل زیر آغشته یه گریس کنید.
توجه: به غیر از محل های مذکور به هیچ وجه از گریس استفاده نشود.
11- کابل را در محل ورودی مفصل قرار دهید و به سمت پایین فشار دهید، دقت نمایید که واشرهای اطراف نوار چسب دقیقا در شیار مربوطه برروی ورودی مفصل قرار بگیرد. دقت کنید که واشرهای پلاستیکی دقیقا در شیار گرد ورودی های مفصل قرار گیرد، در صورت کج بودن مفصل آببندی نمیگردد. در محل ورودی های خالی از کابل، کورکن های موجود در مفصل را قرار دهید. ( کورکن ها را نیز گریس سیلیکون بزنید )
نکته : به هیچ وجه بر روی کورکن‌ها نوار چسب نبندید.
توجه: عدم رعایت این مسئله باعث ورود آب به داخل مفصل میگردد.
به وسیله بست کمربندی و قلاب مخصوص کابل را ثابت نمایید.
12- کابل و سنتر آن را توسط بستهای مخصوص به تیغه فلزی TT شکل محک نمایید.
13- پیچ های آلن را به اندازه ای ببندید تا سطح کابل و ورودی مفصل همسطح گردد.
14- پس از انجام آرایش مفصل و فیوژن و ثابت کردن کاست‌ها طبق دستورا لعمل شرکت ارتباطات زیرساخت، در مفصل را بر روی آن قرار دهید .
توجه : در صورتی که در را بصورت برعکس گذاشته باشید یک طرف آن کاملا باز میماند. دقت نمایید که در جهت صحیح قرار گیرد.
15- پیچهای اصلی مفصل را به ترتیب شماره های درج شده روی آن از 1 تا 10 ببندید.
16- حتما پیچ ها را با استفاده از ترکمتر دقیق به ترتیب شماره و با فشار 27 نیوتن بطور یکسان سفت نمایید.
17- فشار کمتر از27 نیوتن باعث عدم آببندی و سفت کردن بیشتر باعث آسیب به پیچ و مهره‌ها میگردد.
18- از محل ولو مفصل مقدار 8 PSI باد وارد مفصل کنید، محل ورودی های کابل و اطراف مفصل را با آب و صابون اسپری کنید، در صورت عدم وجود نشتی، باد داخل مفصل را خالی کنید و در ولو را ببندید. ورود باد بیش از 10 PSI باعث دفرمه شدن مفصل می‌شود و مفصل غیر قابل استفاده میگردد.
توجه داشته باشید عدم رعایت مراحل فوق میتواند باعث عدم آببندی مفصل گردد.
نظر خود را وارد نمایید